بیایید با خود نام شروع کنیم. نظریه های متعددی در رابطه با ریشه شناسی کلمه قهوه وجود دارد، اما دو مورد از آنها محتمل ترین آنها محسوب می شوند.
اولین نظریه از منطقه کافا در اتیوپی می آید. دوم از کاهوا عربیاعتقاد بر این است که اولین اصطلاحات رایج برای نوشیدنی است که امروزه در سراسر جهان محبوبیت دارد.
به سراغ خود دانه برویم پیدایش قهوه بندر کنگان به دوران باستان برمی گردد و عمیقاً در افسانه های اسطوره ای، مذهب و بسیاری از رویدادهای تاریخی ریشه دارد.
محبوب ترین داستان در مورد کشف قهوه توسط بزها است، با این حال، شواهدی از این موضوع پشتیبانی نمی شود.
کاشفان واقعی این گیاه شگفت انگیز به همراه خواص آن را آفریقایی ها و به طور خاص قبایلی از مناطق کوهستانی اتیوپی می دانند.
جای تعجب نیست، زیرا شرایط مساعد در آن منطقه به این معنی است که تا به امروز می توان درختان قهوه وحشی را در آنجا یافت.
قبلاً در زمان های قدیم، قهوه در منطقه شبه جزیره سومالی (همچنین به عنوان شاخ آفریقا شناخته می شود) توسط قبایل آنجا به ده ها روش مختلف مصرف می شد که با گذشت زمان به مراسم های محترمانه تبدیل شد.
در همان ابتدای تاریخ مصرف، توت های قهوه قرمز تازه توسط اتیوپیایی ها به صورت تازه از درخت انگور مصرف می شد.
سال ها بعد بود که شروع به استفاده از غلات شد که پس از له شدن در هاون، با کره و عسل مخلوط می شد و به شکل گلوله در می آمد و در آب نمک همراه با ادویه می جوشانید.
علاوه بر میوه ها و غلات، از برگ نیز استفاده می شد. از آنها برای تهیه دمنوش با افزودن پوست خشک مرکبات استفاده می شد یا برای تحریک بدن به سادگی جویده می شد.
حتی از آب میوه قهوه برای تهیه الکل نیز استفاده می شد. همانطور که می بینید، در زمان های قدیم، ایده های زیادی برای استفاده از قهوه وجود داشت.
